Eleni Lintzaropoulou
Pytanie II
Na szczęście są
Umarli, którzy jęczą
Usta, które łakną
Bezgraniczna samotność
Agonia
Na szczęście
Bo co byśmy zrobili z całą tą Wolnością?
z tomu: “Butny cień”, 2017, tłum.: Leszek Paul
Eleni Lintzaropoulou
Pytanie II
Na szczęście są
Umarli, którzy jęczą
Usta, które łakną
Bezgraniczna samotność
Agonia
Na szczęście
Bo co byśmy zrobili z całą tą Wolnością?
z tomu: “Butny cień”, 2017, tłum.: Leszek Paul
Eleni Lintzaropoulou – Ελένη Λιντζαροπούλου- urodziła się w Nikaia w Pireusie w 1962 roku. Ukończyła Szkołę Teologiczną, studiowała animację teatralną, public relations i administrację na Uniwersytecie Ateńskim oraz antropologię kontynuując jednocześnie studia podyplomowe z teologii prawosławnej na EAP. Od ponad piętnastu lat zajmuje się teatrem amatorskim, pisze, adaptuje i reżyseruje sztuki i bajki dla dzieci.
(2021) Παραλλαγές στο παράφορο, Αρμός
(2019) Άδηλον τραύμα, Αρμός
(2017) Η αναιδής σκιά – (Butny cień), Αρμός
(2015) Η εποχή των λέξεων, Εκδόσεις των Φίλων
(2013) Ο πίθος των γυναικών – (Beczka Danaid – beczka kobiet), Εκδόσεις των Φίλων
Eleni Lintzaropoulou
Kobieta
Ponownie znalazłam cię z gorejącymi powiekami
Jak prujesz wyrocznie w srebrnej studni pamięci
Pytia niekiedy z wawrzynem
Niekiedy niewolnica w podziemiach czasu
Świetlista
Kwiecista
Kwitnąca
Kojąca
Naga w procesjach świętych
Manada
Harpia
Suka
Znalazłam cię
Jedwabny szew
Zamknął ci usta
prostą linią niesprawiedliwego odwrotu.
z tomu: “Beczka Danaid – beczka kobiet”, 2013, tłum.: Leszek Paul