Yiannis Antiohou
Niewybaczalni
(…) doch stört nur
Nie den Frieden der Liebenden
Friedrich Hölderlin, Das Unverzeihliche
Moja prawda to
mroczny lejek
gdzie wyciągam rękę
by dotknąć twoich włosów
zawsze krótko
zanim umrzesz
Twoja prawda to
dzika cisza
nurzająca mnie w twoim szlochu
topi mnie
Przewróciłem się na bok
– zawsze wysokie i zbolałe
są te cyprysy po drugiej stronie –
i zobaczyłem
cień twój jak oddaje
ciało którego nie pogrzebałem
i noc w bezruchu
z kolcami na policzkach
odzierającą ze skóry
Pochyliłeś się obok mnie
pełen błota
i czarnej krwi
Leżeliśmy;
słodko pachniała noc
Nasza prawda
jest największa
lecz nie nadeszła
jej godzina
jeszcze
– zawsze wysokie i zbolałe
są cienie tych cyprysów
na cmentarzu po drugiej stronie –
a my
niewybaczalni
świecimy tutaj;
na nieboskłonie piekła.
z tomu: “On, piekła nieboskłon”, 2019, tłum: Leszek Paul