Arcydelikatne damy dworu

Aristea Papaleksandrou

Arcydelikatne damy dworu
Οι εύθραυστες του παλατιού

Grzmią trąby od wczesnego świtu
Dokonało się
Król zmuszony tron opuścić i nowy przyjdzie
z zachodu officia królewskie przejąć
To Zachodu Wschód
pieją mędrcy
uznani, niewidzialni i ci obczyźniani
kraju znikomego bez pamięci
I cisza głęboka i trwoga mnie dusi
na myśl że w pałacu zaraz były król się zjawi
Połowa dam dworu widzę
ducha wyzionie
inne te niezłomne pobladłe
własności byłego grabić pospieszą
Ceremonia przekazania-przejęcia za godzinę się dokona
Za kwadrans niecały przybędą nowe
w pełni gotowe na połowę sukcesu
odprawę znaczy się świty poprzednika

Martwa cisza już zapadła
Byłego króla deklarację słychać
Swojego poprzednika orację odczytuje
w tym całym zamieszaniu zapomniał
ją wyrzucić
Brak kompetentnych współpracowników
psy gończe byłego teraz to znalazły
Zmieniono imiona, daty
ustęp po prostu dopisano
do nich adresowany:
„Będąc tak arcydelikatnymi
spakuję was zawczasu Panie
wraz z arcydelikatnościami
mojego pałacu”.

Retrospektywnie sława

Aristea Papaleksandrou

Retrospektywnie sława
Αναδρομικά κλέη

Nielicznych pragnień
marnych również
łzy wyciskające rymowanki
Kiedyś Kiedyś
I być może gdzieś
Byłyby wierszami
Teraz na próżno pisane
Niekiedy wydawane
Słusznie zapominane
Kiedyś Kiedyś
I być może gdzieś
Obecni też byli i zmarli
Teraz ich kości spróchniałe
I kto wie
Tylu wieków pamięć co nam przechowała
Tylu wieków niepamięć co przed nami kryje

Dojrzałość

Aristea Papaleksandrou

Dojrzałość

Na początku muza
Potem pisać zaczęłam
i ja
Słówko za słowem
by stał się wiersz
Wiersz za wierszem
zgasnąć jako muza
w nim
Lecz zawsze gdy piszę
bez rozpamiętywania
że muzą byłam i ja
Szarpię się tak bardzo
i już pamiętam
powód dla którego piszę
że nie jestem już
muzą
sądzę

z tomu „Ptaszki śpiewające”, 2008, tłum.: Leszek Paul

Arlekiny czasów

Aristea Papaleksandrou

Arlekiny czasów

Daleko raz jeszcze; bardzo daleko
coś się stanie podczas mojej nieobecności
Fiasko zostanie zapomniane
Nowi Arlekini przybędą
Tama dla dobra
wszechświata i mego
Jutro od nowa
Oddam się moim kalumniom
Zagrałam straciłam powiem
Tudzież wszystko inne
Boleść się dokonała
Zabierzmy się za inne

z tomu „Ptaszki śpiewające”, 2008, tłum.: Leszek Paul