Celowo szła sama spotykając cienie ciała ____________na nieznanych listowiach – jak dziecko skrycie bawiące się samotnie ____________chłodne samooszukiwanie daleko bardzo daleko od ciężkich monet czynów Z dala od rusztowań z rozjuszonych słów – ____________nie dają wyłonić się olśnieniu jedynie dniem i nocą ukarane przez czyny spętane bezsilne widzą na swoim dnie ptaki ____________uduszone ich głosem
………………………………………………………………………………….
Gdyż monologowała nienapisane wiersze które dysząc przeganiały dławienie pisania Majaczyła zbladły czas dłubankę jego głuszy
Słońce jest zielone drzewa płoną czekają na jaskółki nasze żelazne jaskółcze gniazda nie omamiają nas już kwiatami ceną były nasze ręce i nasze nogi teraz nasze ręce i nasze nogi wiszą na drzewach
Lustro Ο καθρέφτης
dla Nory Anagnostaki
Jakby moje lustro skierowało się ku niebu ukazał się księżyc na wpół zjedzony przez czerwone mrówki ognia i głowa obok niego płonąca i ona w ognistym deszczu głowa co lśni co świeci gdy zabrał ją w węgiel obrócił ogień co szepcze: – Drzewa płoną odchodzą jak włosy anioł niknie z przypalonymi skrzydłami i ból pies ze złamaną nogą zostaje zostaje
Moimi były Ήταν δικές μου
Te dwa ciała te dwie dusze co stoją przy mnie kiedyś je dotknąłem kiedyś były moje teraz swoimi dłońmi Wiosna bije mnie po uszach krew broczy z Wiosny raz jeszcze krwawi dziób ptaka a jednak te dwa ciała te dwie dusze kiedyś w jakimś śnie je dotknąłem w śnie ptaka były moimi
Miltos Sachtouris – Μίλτος Σαχτούρης, (1919 – 2005) jeden z najważniejszych greckich poetów. Sachtouris rozpoczął studia prawnicze w 1937 r., ale porzucił je w 1940 r., by zostać pisarzem. Jego pierwsze wiersze pojawiły się w latach 40. w czasopismach Ελληνικά Γράμματα (Hellinika Grammata) i Τα Νέα Γράμματα (Ta Nea Grammata), których został współtwórcą. Nagrodzony licznymi nagrodami, między innymi Państwową Nagrodę Literacką za całokształt twórczości w roku 2003. Poeta zmarł w wieku 85 lat w rodzinnych Atenach i został pochowany na Pierwszym („A”) Cmentarzu w Atenach. Po jego śmierci ówczesny premier Grecji, Kostas Karamanlis stwierdził: „Miltos Sachtouris był jednym z czołowych poetów Grecji i jednym z ostatnich przedstawicieli bardzo ważnej epoki dla greckiej poezji. Jego pisarstwo i ciągłe poszukiwanie wolności w sztuce i życiu towarzyszyły całej erze przygód i wyzwań. Jego twórczość przetrwa czas.” Poezja Sachtourisa jest hermetyczna, autorefleksyjna, pozbawiona rozpoznawalnych odniesień do rzeczywistości zewnętrznej. Czerpie jednak ze znanej puli obrazów, które świadomie poszukują echa poetyckiej tradycji. Wywoływany przez niego nastrój bywa mroczny, a kreowane przez niego literackie światy przywodzą na myśl senny koszmar. Pokrewieństwo Sachtourisa z surrealizmem jest pod wieloma względami oczywiste choć nigdy nie przyjął jego programowej orientacji.
Ani się porusza, ani nie śpi po nocach ani nie potrafi sobie przypomnieć powodów dlaczego kuleje każdego popołudnia.
Nie uległaby żadnemu naciskowi nawet gdyby zaciskała w zębach rozległy las wrzasków i tę malutką nić która trzyma razem, nim się spruje sweter ze śniegu.
Dwa trzy poruszone zdjęcia garść sekund i niezliczone błyszczące gwoździe były tym wszystkim co potrzebowała do podróży.
z tomu: z tomu: „Deser”, /Το επιδόρπιο/, 2012, tłum.: Leszek Paul
Eftihia-Aleksandra Loukidou – Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου – urodziła się w Monachium. Mieszka w Salonikach, gdzie studiowała na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Arystotelesa. Tam, oraz na Cyprze uczy kreatywnego pisania. Oprócz poezji zajmuje się również eseistyką, publikując w różnych czasopismach literackich.
Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy, Koła Poetów, Stowarzyszenia Pisarzy w Salonikach, gdzie pełniła funkcję sekretarza generalnego Stowarzyszenia Pisarzy w Salonikach oraz Pen Greece.
Jej wiersze zostały przetłumaczone na angielski, francuski, niemiecki, włoski, hiszpański, albański, bułgarski, rumuński i znalazły się w greckich i zagranicznych antologiach. Po raz pierwszy przełożone na język polski, ukażą się wkrótce w antologii poetek greckich, która jest przygotowywana do druku przez wydawnictwo Harmolipi. (Harmolipi Wydawnictwo : https://www.facebook.com/profile.php?id=61561370400151 )
Opublikowała osiem zbiorów poezji: Λυπημένες μαργαρίτες, Egnatia, 1986 Το τρίπτυχο του φέγγους, 1993 Εν τη ρύμη του νόστου, 1999 Ν’ ανθίζουμε ως το τίποτα, Kastaniotis, 2004 Όροφος μείον ένα, Kastaniotis, 2008, wyd. 2, 2009 Deser, Το επιδόρπιο, Kedros, 2012, wyd. 3, 2013, tom nominowany do Nagrody Państwowej Cuda nie do noszenia, Αφόρετα θαύματα, Κέδρος, 2017 Odźwierny dni, Ο θυρωρός των ημερών, Kedros, 2022
Śpiące dziecko w wózku Μωρό στο Καροτσάκι Κοιμισμένο
Palec w ustach (To ten sam palec Który dalej mam, te same usta). Jestem tym samym dzieckiem, które w swoim śnie Dalej śnią Wszyscy których zapewne poznam później I wszyscy Których będę czytać Lub pisać o nich. (Moi przodkowie i potomkowie W innym czasie. Wróg Przyjaciele, flora i fauna Mojego udziału).
Oni wszyscy Dalej wiodą w moim śnie Nieprzewidywalnie Swoje niedokończone życia Odgrywając Jedna za drugą Sceny Z jakiegoś nieznanego powodu Istotne.
Nocą wychodzę w pragnieniu Oczu prawie nigdzie nie mam Skręconymi korzeniami wiję się Po ziemi. Mam jeszcze nietknięte rozkładem Jedynie swoje erotyczne usta z ich krwią Nieznaną swoją płeć I w głębokim opuszczeniu rozmnażam się Pierwszy z końca swojego rodzaju —
Pavlina Pamboudi – Παυλίνα Παμπούδη – urodziła się w Atenach (1948). Studiowała historię i archeologię na Uniwersytecie Ateńskim oraz sztukę w College of Fine Arts w Atenach i Londynie.
I jak sama o sobie pisze: „Pavlina Pamboudi, członek-założyciel Stowarzyszenia Pisarzy (sekretarz generalny przez 5 lat) i Koła Poetów, urodziła się w Atenach przez pomyłkę – gdzie nadal celowo mieszka. Studiował na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Ateńskiego (historia – archeologia) i uczęszczał na kursy matematyki w Szkole Matematyki Fizycznej i malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Atenach, a także w Byam Shaw School of Art w Londynie. Pracowała jako nauczycielka (prywatne lekcje), copywriter w agencjach reklamowych, malarz ikon, producent kosmetyków, redaktor w wydawnictwie itp. Napisała 15 książek poetyckich, 5 książek prozatorskich i ponad 40 książek rzekomo dla dzieci. Na swoim koncie ma również ponad 20 tłumaczeń dzieł literackich, trzy indywidualne wystawy malarskie, teksty wielu piosenek oraz współpracę z radiem i telewizją. Obecnie jest redaktorką naczelną internetowego magazynu Peri Ou, www.periou.gr. “
Σχεδόν χωρίς προοπτική δυστυχήματος, Ίκαρος, 1971 Τα μωρά των αγγέλων, άσπρα και τυφλά, Ερμείας, 1974 Αυτός Εγώ, Τραμ, Θεσσαλονίκη 1977, Β΄ έκδοση Εγνατία-Τραμ, Θεσσαλονίκη, 1980 Καρτ ποστάλ, Εγνατία-Τραμ, Θεσσαλονίκη, 1980 Το μάτι της μύγας, Κέδρος, 1983 Μαύρο του πράσινου (Επιλογή από τις συλλογές του ’71 και του ’74), Νεφέλη, 1984 Ο Ένοικος, Κέδρος, 1989, 1999 Ιστορία μιας ώρας σε πτυσσόμενο χρόνο, Libro, 1993 Ο Λεπτουργός, Κέδρος, 1997, Το Μαύρο Άλμπουμ, Κέδρος, 1999 Ποιήματα 71-93, Κέδρος 2001 Το Ημερολόγιο του Διπλού Χρόνου, Κέδρος 2005 Τιμαλφή, (Μικρό Ανθολόγιο με CD) Ροές, 2007 Τα Χιλια Φύλλα Κέδρος 2009 Το Σπίτι στους 40 Δρόμους, Ροές, 2011 Το Μοβ Άλμπουμ, Ροές, 2012 Σημειώσεις για το άγραφο, Πατάκης 2021 Νυχτολόγιο, Ροές, 2022 Άμμος και λίγα βότσαλα, Ροές, 2024
