Orchis ustulata

Aleksandra Plastira

Orchis ustulata *

Widzicie je
są jak zagubione panie
wśród chwastów

gdy ogrodem jeszcze było
wszystko to co widzicie
zachwycały
ludzi których nikt nie zachwycał

dotykały je
dziewczyny które tu się snuły
robiąc plany utopione później
w szklance

możecie wy też
jeśli chcecie dotknąć tej rzadkiej
orchidei

pomimo swojego piękna jest w pełni prawdziwa

z tomu: “Woda na twarzy”, 1993, tłum.: Leszek Paul


*Orchis ustulata – Storczyk drobnokwiatowy. Łaciński epitet ustulata oznacza “lekko przypalony”, odnosi się do wyglądu kłosu kwiatowego, podobnie nazwa zwyczajowa w języku greckim, która jest orginalnym tytułem wiersza: Καμένη ορχιδέα.

Nie dla światła

Aleksandra Plastira

Nie dla światła

Czyżby trwać miała
tysiąc lat
a może była już
martwa

a jeśli była
naprawdę martwa
to co wyryto
między kolumnami

jaki poeta
obdarował milczenie
tymi słowami
których łakną martwi

jeśli była
naprawdę martwa
więc kim była ta rozpaczająca
nad jego grobem?

z tomu: “Światło, które widzimy teraz”, 1986, tłum.: Leszek Paul

Aleksandra Plastira

Aleksandra Plastira -Αλεξάνδρα Πλαστήρα- urodziła się w roku 1954 w Atenach, gdzie do dzisiaj mieszka i pracuje. Studiowała na wydziale muzyki w Szkole Filozofii na Uniwersytecie w Atenach. Wydała cztery tomy poezji. Wiersze Aleksandry publikowane były w licznych antologiach i czasopismach literackich w Grecji jak i za granicą.

  • “Σχέδια για να μάθω να υπακούω” (Εγνατία, 1981)
  • “Το φως που βλέπουμε τώρα”- “Światło,które widzimy teraz”, (Στιγμή, 1986)
  • “Νερό στο πρόσωπο” (Άγρα, 1993)
  • “Τόπος για να ζεις” (Άγρα, 1999)