Aristea Papaleksandrou
Retrospektywnie sława
Αναδρομικά κλέη
Nielicznych pragnień
marnych również
łzy wyciskające rymowanki
Kiedyś Kiedyś
I być może gdzieś
Byłyby wierszami
Teraz na próżno pisane
Niekiedy wydawane
Słusznie zapominane
Kiedyś Kiedyś
I być może gdzieś
Obecni też byli i zmarli
Teraz ich kości spróchniałe
I kto wie
Tylu wieków pamięć co nam przechowała
Tylu wieków niepamięć co przed nami kryje
z tomu „Ptaszki śpiewające”, 2008, tłum.: Leszek Paul