Aleksandra Plastira
Światło śmierci
Nie przyrzekła ci dzieci
pocałowała cię raz czy dwa
w usta
drżała w najpiękniejszych chwilach
i w najgorszych chwilach
śpiewała ci
nic nie zostaje
z ciała
które kochamy
więc jak sądzisz
możesz żyć
bez jej gorzkiego
uśmiechu?
z tomu: “Światło które widzimy teraz”, 1986, tłum.: Leszek Paul