Maria Koulouri
Teatr cieni
Na koniec światło zostanie zgaszone
Ofiara złożona bezradności zmysłu
W bicz obróciła się ta wizja
Jednowymiarowa projekcja
Nawet narośle głosu zatraciły się w mroku
Przymglona iluminacja pokazuje wyjście
Ten kto ma oczy widzi
Mów bym znalazła drogę
Słucham cię jak pilota
Suflera który podrzuca tekst którego jeszcze dobrze nie znam
Nie wiem jak zacząć
Rozpędził cienie które mnie miażdżą
Nie mam na bilet
Nawet kiedy ostatni ze zabłąkanych odchodzi
Ty, mów do mnie
Zostaniemy i my
Nagie postacie
W zamkniętej sali
Oczekując
Może
Jakiejś następnej odsłony
z tomu „Puste muzeum”, 2013, tłum.: Leszek Paul